Брауново движење VII

Брауново движење       VII

    Брауново  движење, или скокање или случајно движење на честички во една срдина  односно течност или гас. Именуван е од  шкотскиот ботаничар Роберт Браун, првиот што ги проучувал ваквите движења.

Откритието на движењето на Браун му се припишува на шкотскиот ботаничар Роберт Браун, кој го набудуваше движењето на честичките од полен, суспендирани во вода.Тој  и останатите  забележале:

• дека патеката  на честичката е неправилна, без тангента во кој било момент 
• дека движењата на двете честички од полен се независни едни од други.  

(Лево) Случајно движење на Брауновата честичка;
 (десно) случајно несовпаѓање помеѓу молекуларните притисоци
 на различни површини на честичката што предизвикуваат движење.

     Ако голем број на честички подложни на брауново движење се присутни во дадедена средина и не постои определена насока за случајни осцилации, тогаш во текот на еден временски период честичките ќе имаат тенденција да се шират рамномерно низ целиот медиум. 

  Така, ако А и Б се два соседни региони и, во време t, А содржи двојно повеќе честички од Б, во тој момент веројатноста за оставање на честички А за влез во Б е двојно поголема од веројатноста дека некоја честичка ќе ја напушти Б за да влезе во А.

   Физичкиот процес во кој супстанцијата има тенденција да се шири стабилно од региони со висока концентрација во региони со пониска концентрација се нарекува дифузија. Затоа, дифузијата може да се смета за макроскопска манифестација на брауновото движење на микроскопско ниво. Така, можно е да се проучи дифузија со симулирање на движењето на брауновата  честичка и пресметување на неговото просечно однесување. 

Неколку примери на безброј процеси на дифузија што се изучуваат во однос на брауновото и дифузија на калциум преку коскено ткиво кај живи организми.

    Терминот „класично брауново движење“ го опишува случајното движење на микроскопски честички собрани во течност или гас. Браун го истражуваше процесот на опрашување кај растението  Clarkia pulchella, (кларкиа) тогаш новооткриениот вид цветни растенија, кога забележал „брзо  осцилаторното движење“ на микроскопските честички во рамките на зрнцата од полен, сместени во вода под микроскопот.  Други истражувачи го забележале овој феномен порано, но Браун беше првиот што го проучи. Првично, тој веруваше дека таквото движење е значајна активност карактеристична за машките полови клетки на растенијата. 

Сепак оваа појава прв пат е окриена кога под микроскоп е следено движењето на поленот кај цвтените растенија во капка вода. Брауновото движење исто така го прикажува и движењето на бактериите.

Пример за брауново движење

Новиот работен лист за идната недела ви е на линкот  кликни тука.  
https://padlet.com/krunoslav_prosev/rwlxey8rc912