Фосили
VIII одд
Фосилни, остатоци, впечаток или трага од животно или растение од минато геолошко доба, кое е зачувано во кората на Земјата. Комплексот на податоци снимени во фосилите ширум светот - познат како фосилен запис - е примарен извор на информации за историјата на животот на Земјата. Само мал дел од архаичните организми се зачувани како фосили, и обично само организмите кои имаат цврст и отпорен скелет и кои можат да се зачувани лесно.
Повеќето главни групи на без'рбетници животни имаат варовнички скелет или лушпа (на пр., Корали, мекотели, брахиоподи). Другите форми имаат лушпи од калциум фосфат (што исто така се јавува во коските на 'рбетниците), или силициум диоксид. Школка или коска што е закпана брзо по таложењето може да ги задржи овие органски ткива, иако тие со текот на времето стануваат скаменети (претворени во каменичка супстанција). Непроменливите тврди делови, како што се лушпите од школки или брахиоподи, се релативно чести кај седиментни карпи, некои со голема старост.
Според тоа фосилот е физички доказ за праисториско растение или животно. Ова може да бидат нивни зачувани остатоци или други траги, како што се знаци што ги направиле во земјата додека биле живи.
Фосилизираните остатоци - вклучувајќи фосилни коски и заби - се познати како фосили на телото. Фосилизираните школки се исто така и фосили на телото. Другите фосилизирани знаци на растение или животно се нарекуваат фосили во трагови. Фосилите во трага од диносаурус вклучуваат стапалки, отпечатоци од нивната кожа или пердуви.
Дали сè се фосилизира?
Дали сите живи суштества се претвораат во фосил штом ќе умрат? Не! Многу малку се фосилизираат. Потребно е специфичен сет на околности и услови кои се потребни за да се појави фосилизација, така што тоа е всушност многу редок настан.
Повеќето работи што умираат се распаѓаат целосно, не оставајќи ништо зад себе.
Скоро сите фосили што ги наоѓаме - околу 99% - се од морски животни како школки и ајкули. Тоа е затоа што тие живееле во морето, каде што песокот или калта би можеле да ги покријат остатоците брзо откако умреле.
 |
| Забите од ајкула се особено чести фосили |
Откако остатоците ќе бидат закопани во талог, нивното распаѓање се забавува како резултат на недостаток на кислород, давајќи доволно време за појава на фосилизација.
Но, диносаурусите живееле на копно, па како биле затрупани доволно брзо за некои од нив да се фосилизираат?
Некои истражувачи за диносауруси велат дека: „Повеќето фосили од диносаурусите што ги наоѓаме се од животни што живееле близу до езерото или реката.
„Некои умреле непосредно пред да се поплави областа и да ги покриејат нивните остатоци во кал и тиња. Другите беа измиени во реката од пороен дожд “.
 |
| Фосил од риба. Скоро сите фосили што ги наоѓаме се од морски животни затоа што седиментите како кал и песок брзо ги затрупуваат остатоците. |
Гастролити?
Гастролитите се фосилизирани камења во дел од желудникот и обично се применуваат само во фосилната студија на влекачи. Овие камења, кои се наоѓаат кај влекачте во организмот, помагаат да се меле храната на парчиња, додека мускулот на желудникот се стега. Имаат заоблени рабови и мазни полирани површини, но тие можат да се наречат гастролити само кога ќе се најдат во присуство на остатоци кај влекачи, бидејќи камчиња се исто така заоблени и мазни. Друг показател за автентичноста на гастролити (т.е., вистински гастролити а не камчиња) е ако тие се наоѓаат меѓу фосилните коски каде што некогаш бил стомакот. Гастролитите помагаат да се идентификуваат навиките на хранење во области каде што живееле старите влекачи, бидејќи главно старите влекачи ја делеле оваа навика да мелат храна со помош на камења.
Како се формираат фосилите?
I. ПЕТРИФИЦИРАНИ ФОСИЛИ - скаменети
Најчестиот начин на животно, како што се фосилизациите на диносаурусите, се нарекува петрификација. Овие се клучните чекори:
1. Животното умира.
2. Меките делови од телото на животното, вклучително и кожата и мускулите, почнуваат да се распаѓаат. бактериите ги јадат некои остатоци.
3. Пред да исчезне целосно телото, тој е покриен со талог - обично кал, песок или тиња. Често во овој момент остануваат само коските и забите.
 |
| петрификација |
4. Многу повеќе слоеви на талог се градат на врвот. Ова внесува голема тежина и притисок врз слоевите подолу, скратувајќи ги. На крајот, тие се претвораат во седиментна карпа.
5. Додека тоа се случува, водата се влева во коските и забите, претворајќи ги на камен додека остава зад себе минерали.
Овој процес може да трае илјадници, па дури и милиони години.
Водата остава минерални кристали зад себе на празните места во коските. Ова е причината зошто фосилите на диносаурусите често имаат структура слична на сунѓер или саќе: внатрешната структура на коските е зачувана.
II. ИНКРУСТАЦИЈА- фосилизација во вода
Понекогаш подземната вода ја раствора закопаната коска или обвивка, оставајќи зад себе дупка или отпечаток во форма на коска или обвивка. Ова инкрустација.
Ако водата е богата со минерали го исполнува овој простор, кристалите можат да формираат и создадат фосил во облик на оригиналната коска или школка, позната како леан фосил. Или талог може да ја наполни калапот и да формира леален фосил.
Овие се најчестите начини со кои фосилираат морски животни со школки. Ова вклучува амонити кои исчезнале во исто време со диносаурусите, како и школки кои повеќе наликуваат на трупови, остриги и школки кои сè уште можеме да ги најдеме како живеат денес на плажа.
Фосилите во трагови, како што се отпечатоците, се формираат на сличен начин. Таложењето формира природнен отпечаток и седимент, потоа го пополнува формирајќи леење.
III. КАРБОНИЗАЦИЈА - фосилизација кај растенија
Фосилизацијата на растенијата значително се разликува од онаа на животните. Листовите често се сведуваат на процес познат како карбонизацијa. Внатрешната анатомија на лисјата често се губи, но повремено клеточните sидови, па дури и содржината на клетките може да се зачуваат со перминерализација. Перминерализацијата се јавува по затрупувањето кога празните места во растението што содржат течност или гас за време на животот се полнат со подземни води богати со минерали, а минералите се таложат од подземните води што ги пополнуваат просторите. Овој процес може да се случи дури и во многу мали простори, како што е во рамките на клеточниот ѕид на растителната клетка , со што се создаваат фосил.
IV. ЗАМРЗНУВАЊЕ
Замрзнувањето е вид на зачувување во кое животно паѓа во некоја јама и останува замрзнато. Ваквите идеални остатоци се ретки и скоро секогаш многу стари. Од животните се зачувани носорог и влакнести мамут. Овие остатоци ги сочувале коските, кожата, мускулите, влакната, па дури и внатрешните органи.
V. ОТПЕЧАТОЦИ
 |
| TRILOBITA |
Отпечатоците се едноставно надворешни калапи на многу тенки организми, како што се лисја и трилобити. Тие често се наоѓаат во карпи како што се песочник, шкрилци и вулканска пепел. Трилобитите од формацијата Марџум во Јута честопати се сметаат за отпечатоци.
VI. ПОЛИМЕРИЗАЦИЈА
Ова е процес со кој смолата од дрво се претвора во фосилен килибар (поточно наречена фосилна смола), буквално станува природна пластика. Јаглеродните и водородните атоми формираат прстени кои меѓусебно се вкрстуваат со текот на времето, предизвикувајќи лепење на лепливото дрво да се зацврсти во килибар. Во килибар има зачувано многу инсекти зачувувајќи ги своите специфични тела. Подрачјето на Балтичко Море, Доминиканска Република и планините Андерс од Колумбија се главните извори на килибар, иако мали количини се наоѓаат ширум светот, вклучително и Алјаска. 